ผลกรรมแห่งความ "อกตัญญู"

บุคคลผู้ใดกินเหล้า เมายา เที่ยว เสเพล โป้ปด มดเท็จ
มีบ้านเล็ก เมียน้อย คอรัปชั่นจนบ้านเมืองพังฉิบหาย
แต่บุคคลผู้นั้น "ไม่ทอดทิ้งพ่อแม่" บุคคลผู้นั้นถึง
แม้จะไม่เจริญแต่ก็ไม่ลำบาก พอดีพอได้

แต่บุคคลผู้ใดซื่อสัตย์ ซื่อตรง ขยันหมั่นเพียร ไม่กิน
เหล้าเมายา รักเดียว ใจเดียว ครอบครัวเดียว ไม่กินเหล้า
สูบบุหรี่ ไม่มีผีการพนันเข้าสิง แต่บุคลผู้นั้น "ทอดทิ้ง
พ่อแม่" ให้แก่ตายไปโดยไม่เหลียวแล บุคคลผู้นั้น
จะไม่เจริญและต้องลำบากยากเข็นอย่างแสนสาหัส

การละเมิดในศีล ๕ ซึ่งเป็นคุณธรรมพื้นฐานของมนุษย์ยัง
ไม่หนักเท่ากับคนที่ "อกตัญญู" ต่อพ่อแม่ บุพาการีชน
บุคคลที่ให้กำเนิดซึ่งท่านเทิดทูนไว้ให้เป็น "พระอรหันต์"

แต่ถ้าจะให้ชีวิตเลิศและเจริญอย่างสูงสุดต้องมีความ
"กตัญญู" เป็นหลักของใจ และมีไซร้ซึ่งศีลเป็นจริยธรรม
ในการก้าวเดินชีวิต

บุคคลที่มีความ "กตัญญู" ควบคู่กับ "ศีล" ที่ถึงพร้อม
บุคคลนั้นถ้าอยู่ในทางโลกจะได้ชื่อว่าเป็นนักปราชญ์ราช
บัณฑิต มีความเจริญรุ่งเรืองในมนุษย์สมบัติ และ
สวรรค์สมบัติ
บุคคลที่มีความ "กตัญญู" ควบคู่กับ "ศีล" ที่ถึงพร้อม
บุคคลนั้นถ้าอยู่ในทางธรรมจะได้ชื่อว่าเป็นพระอริยเจ้า
มีความเจริญรุ่งเรืองมีผลไพบูลย์ใน "นิพพานสมบัติ"

ท่านจงโปรดเลือกทางก้าวเดินของชีวิต อย่าให้ผิดทั้ง
"ศีล" และ ผิดต่อความ "กตัญญู"

ขึ้นชื่อว่า "กรรม" ผิดแล้วแก้ไขไม่ได้ ผิดแล้วต้องรับ
ผลกรรมนั้นสืบไปแต่ถ่ายเดียว...

Forward Mail